بررسی رابطه انسجام تیمی و کارآمدی جمعی با رضایت مندی بازیکنان تیم های ورزشی شهر زاهدان

هدف¬ کلی ¬این¬¬ تحقیق بررسی رابطه انسجام ¬تیمی و کارآمدی¬ جمعی¬ با رضایت¬مندی بازیکنان¬ تیم-های¬ ورزشی شهر زاهدان بود. روش پژوهش، توصیفی و از نوع مطالعات همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش حاضر را تمامی بازیکنان زن و مرد در رشته های والیبال، بسکتبال، فوتسال و کریکت که مشغول به فعالیت در باشگاه¬های شهر زاهدان بودند تشکیل دادند. با توجه به نسبت¬های جامعه مورد نظر در رشته¬های مختلف، نمونه از طریق جدول مورگان بدست آمد . بدین منظور 344 نفر پرسش ¬نامه¬های ویژگی¬های فردی، انسجام تیمی (وستر و ویس، 1991) ، کارآمدی جمعی (فلتز و لیرگ، 1998؛ شورت و همکاران، 2005) و رضایت¬مندی ورزشکار(ریمر و چلادورای، 1998) را تکمیل کردند. روایی صوری و محتوایی با استفاده از نظر متخصصان تأیید گردید و پایایی آنها با استفاده از آزمون آلفای کرونباخ به ترتیب 89/0 و 97/0 و 88/0 تعیین گردیدند. در این تحقیق به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از روش¬های آمار توصیفی و استنباطی در سطح معناداری p≤0/05 استفاده شد. در آمار توصیفی از جداول فراوانی، میانگین ، انحراف معیار و در آمار استنباطی از آزمون کلموگروف اسمیرنف برای تعیین چگونگی توزیع داده¬ها (نرمال یا غیر نرمال)، آزمون¬های همبستگی، آزمون کروسکال والیس، آنوای یک طرفه، آزمون تعقیبی توکی و ضرایب رگرسیونی برای پاسخ به فرضیه¬های تحقیق استفاده شد. از نرم¬افزار spss نسخه 19 برای تجزیه و تحلیل آماری استفاده شد. نتایج این پژوهش نشان داد، بین انسجام تیمی و رضایت مندی ورزشکار و همچنین بین کارآمدی جمعی با رضایت¬مندی ورزشکار ارتباط مثبت و معناداری وجود دارد و هر دو عامل کارآمدی جمعی و انسجام تیمی بر رضایت ورزشکاران مؤثر هستند و ضریب تأثیر کارآمدی جمعی 1/65% و انسجام تیمی 9/32% می¬باشد. علاوه¬بر¬این¬ بین انسجام تیمی و کارآمدی جمعی رابطه مثبت و معنی دار مشاهده شد. با توجه به نتایج به دست آمده از آزمون همبستگی بین ویژگی جمعیت شناختی سن آزمودنی¬ها با متغیرهای انسجام تیمی، کارآمدی جمعی و رضایت¬مندی بازیکنان رابطه معنی داری مشاهده نشد. نتایج این تحقیق نشان داد بین رضایت¬مندی بازیکنان تیم های ورزشی شهر زاهدان بر اساس سابقه عضویت در تیم و میزان تحصیلات تفاوت معنی داری وجود دارد ولی براساس سابقه ورزشی تفاوت معنی داری وجود نداشت. همچنین بین کارآمدی جمعی و انسجام تیمی بازیکنان بر اساس سابقه ورزشی، سابقه عضویت در تیم و میزان تحصیلات تفاوت معنی داری مشاهده نشد. این نتایج، بر ضرورت توجه به رضایت¬مندی ورزشکاران در برنامه¬های آموزشی مربیان تأکید دارد.